ಸುಮ್ಮನೆ ಹಾಗೇ ಇಷ್ಟವಾದವರು.

 ದ್ವೇಷಿಸಲು ಕಾರಣ ಬೇಕು. ಆದೇ ಇಷ್ಟವಾಗಲೂ, ಪ್ರೀತಿ ಹುಟ್ಟಲು ಒಂದೇ ಒಂದು ಕಾರಣ ಕೂಡ ಬೇಡ.

ಕೆಲವರು ಹಾಗೇ ಸುಮ್ಮನೆ ಇಷ್ಟವಾಗಿ, ಅವರ ಮೇಲೆ ಪ್ರೀತಿ ಎಲ್ಲಿಂದಲೋ ಪ್ರೀತಿ ಹುಟ್ಟಿಕೊಂಡು ಬಿಡುತ್ತದೆ. ಕನಿಷ್ಟ ಅವರಿಂದ ಮರು ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ಅಪಕ್ಷೇಸಿದಷ್ಟೂ ಸುಮ್ಮನೆ ಇಷ್ಟವಾಗಿ ಬಿಡುತ್ತಾರೆ. ಅವರೇಲ್ಲಾ ತುಂಬಾ ಹತ್ತಿರದವರಾಗಿರ ಬೇಕೆಂದೂ ಇಲ್ಲ. ಅವರಲ್ಲಿ ಕೆಲವರನ್ನೂ ಒಂದು ಸಾರಿ ಭೇಟಿ ದೂರದ ಮಾತು, ನೇರವಾಗಿ ಮುಖ ಕೂಡ ನೋಡಿರುವುದಿಲ್ಲ. ಆದರೂ ಬದುಕಿಗೆ ಎಷ್ಟೊಂದು ಸಂತೋಷ ನೀಡಬಲ್ಲರು. ನನ್ನ ಜೀವನದ ಖಷಿ ಕ್ಷಣಗಳಿಗೆ ಅವರೆಲ್ಲಾ ಎಷ್ಟು ಕಾರಣರೋ ಅಷ್ಟೇ ಪಾಲುಗಾರರು ಕೂಡ.

ನಾನು ಪಿಯುಸಿ ಓದುವಾಗ ಹಾಸ್ಟೇಲ್‌ಮೇಟ್ ಆಗಿದ್ದ ಸುಂದರ ನಗುವಿನ ತಾನು ಹೋದಲ್ಲೇಲ್ಲಾ ಖುಷಿ ಹಂಚುವ ಲೈವ್ಲಿ ಹುಡುಗಿ. ನೋಡಿದ ಮೊದಲ ಕ್ಷಣದಿಂದಲೇ ಹಾಗೆ ಸುಮ್ಮನೆ ಇಷ್ಟವಾದವಳು.  ಅವಳಿಂದ ಒಂದೇ ಒಂದು ಪದದ ಮೆಸೇಜ್ ಸಹ ನನ್ನನ್ನು ದಿನ ಪೂರ್ತಿ ಖುಷಿಯಾಗಿಡಬಲ್ಲದು. ಇನ್ನೂ ನನ್ನ ಫ್ರೆಂಡ್ ಹೆಂಡತಿ  ನಮ್ಮಿಬ್ಬರ ನಡುವೆ ಫ್ರೆಂಡ್ಸ್, ಅಭಿರುಚಿ, ಆಸಕ್ತಿ ಯಾವುದೊಂದು ಸಹ ಕಾಮನ್ ಅಲ್ಲ. ಆದರೂ ಅವರು ಸುಮ್ಸುಮ್ಮನೆ ಇಷ್ಟವಾಗಿ ಬಿಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ.

ನನ್ನ ಗಂಡನ   ದೂರದ ಸಂಬಂಧಿ ಹುಡುಗ. ವರ್ಷಕ್ಕೊಮ್ಮೆ ಅಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲಿ ಫಂಕ್ಷನ್‌ಗಳಲ್ಲಿ ಐದೋಹತ್ತು ನಿಮಿಷ ಮಾತಿಗೆ ಸಿಗುವ ಇವನು, ಮುಂದಿನ ಭೇಟಿಗಾಗುವಷ್ಟು ಪ್ರೀತಿ ಹಂಚಿ ಮುಂದಿನ ಭೇಟಿಗೆ ಕಾಯುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ. ನಮ್ಮ ತೋಟ ಖರೀದಿಸಿದ ಗೌಡರ ಸೆನ್ಸಿಬಲ್ ಹೆಂಡತಿ ನನ್ನ ಅತಿ ಪ್ರೀತಿಯ ಅಂಟಿ. ನೋಡಿದ್ದು ಒಂದೇ ಸಾರಿಯಾದರೂ ಸಡನ್‌ ಆಗಿ ಯಾವುದೋ ಒಂದು ಹೊತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಅವರನ್ನು ನೋಡಬೇಕು ಅನಿಸುವಷ್ಟು ಇಷ್ಟ. ಇನ್ನೊಬ್ಬರಂತೂ  ಯಾವುದೋ ಜನ್ಮದ ಗೆಳತಿ ಅನ್ನುವಷ್ಟು ಪ್ರಿಯವಾಗಿದ್ದಾರೆ. ನೋಡಿಲ್ಲ, ಮಾತಾಡಿಲ್ಲ, ಆದರೆ ನಾವಿಬ್ಬರ ಒಂದೇ ದಾಟಿಯ ಯೋಚನೆ, ವೀ ಅರ್ ಸೋ ಅಲೈಕ್ ಅನಿಸುವಂತೆ ಮಾಡಿದೆ.

 ನಿರ್ದಿಷ್ಟವಾದ ಕಾರಣವಿಲ್ಲದೆ ಸುಮ್ಮನೆ ಇಷ್ಟವಾಗಿ ನನ್ನ ಬದುಕನ್ನು ಮತ್ತಷ್ಟೂ ಸುಂದರಗೊಳಿಸಿದವರು ಇವರೆಲ್ಲಾ. ನೆನೆಪು ತುಟಿಯಂಚಿನಲ್ಲಿ ನಗು ಮೂಡಿಸುತ್ತದೆ. ಆಗಾಗ ಮಿಸ್ ಕೂಡ ಮಾಡಿಕೊಳುತ್ತೇನೆ. ಸುಮ್ಸುಮ್ಮನೆ ಇಷ್ಟವಾಗುವ ಇವರೆಲ್ಲಾ ನನ್ನ ಬದುಕಲ್ಲಿರುವಾಗ, ಪ್ರೀತಿ ಹಂಚೋಕೆ ಟೈಮ್ ಸಾಕಗಲ್ಲ.. ಇನ್ನೂ ದ್ವೇಷಕ್ಕೆಲ್ಲಿದೆ ಸಮಯ?