ಮರೆತೆ ಎಂದರೂ ಮರೆಯಲಾರೆ..

ಅವನ ನೆನಪನ್ನು ನನ್ನ ಮನಸ್ಸಿನಿಂದ ಬೇರು ಸಮೇತ ಕಿತ್ತು  ಹಾಕುತ್ತೇನೆ. ಅವನ್ನನ ಮರತೇ ತೀರುತ್ತೇನೆ ಎಂದು ನಾ ಪಣ ತೊಟ್ಟಾಗಲೇ, ಅವನ ನೆನೆಪುಗಳು ನನ್ನ ಹೆಚ್ಚುಹೆಚ್ಚು ಕಾಡಿರುವುದು. ಅವನ ನಂಟಿನ ಅಂಟಿನಿಂದ ಬಿಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಪ್ರಯತ್ನ ಪಟ್ಟಷ್ಟು ನಮ್ಮಿಬ್ಬರ ನಡುವಿನ ನಂಟಿನ ಗಂಟು ಗಾಡವಾಗುತ್ತ ಹೋಗಿದ್ದು.  ನನ್ನ ಜೀವನದಿಂದ ಅವನ ಅಸ್ತಿತ್ವವನ್ನು ಅಳಿಸಲು ಯತ್ನಿಸಿದಾಗಲೇಲ್ಲಾ  ಅವನು ನನ್ನ ಮೀರಿ ನನ್ನ ಜೀವನವನ್ನು  ಆಕ್ರಮಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದು. ಇವತ್ತೇ ಕೊನೆ ಇನ್ಯಾವತ್ತು ಅವನ  ಜೊತೆ ಮಾತು ಕಥೆ ಇಲ್ಲ ಎಂದು  ಮಾಡಿದ  ಗಟ್ಟಿ ನಿರ್ಧಾರವನ್ನು ಅದೇಷ್ಟು ಸಾರಿ ಅವನ ದೇವದಾಸನ  ಆವತಾರ ಮಣ್ಣು ಪಾಲು ಮಾಡಿವೆ.  ಅವನ ಎರಡು ಲೈನ್ ಮೇಸೆಜ್‌ಗಾಗಿ ಅಥವಾ ಮೂರು ನಿಮಿಷದ ಮಾತಿಗಾಗಿ ಇಡಿ ದಿನ ಚಡಪಡಿಸುತ್ತಿದ್ದೆ. ಅವನ ಮರೆತು, ಅವನ ಹೊರತಾಗಿನ ನನ್ನ ಜೀವನ  ಕಲ್ಪನೆ ನಿಲುಕಾದಾಗಿತ್ತು. ಆದರೂ ಇದನ್ನೇಲ್ಲಾ ಮೀರಿ ಅವನೊಂದಿಗಿನ ಸಂಬಂಧವನ್ನು ಕಡಿದು ಕೊಳ್ಳಲು ನಿರ್ಧರಿಸಿದ್ದೆ. ಇಷ್ಟೇಲ್ಲಾ ನಿರ್ಧಾರದ ನಂತರವೂ ನನ್ನ ಮನಸ್ಸು ನನ್ನ ಹಿಡಿತ ತಪ್ಪುತ್ತಿತ್ತು.  ಪ್ರತಿ ಬಾರಿ ಫೋನ್ ರಿಂಗ್ ಆದಾಗಲೂ ಅದು ಅವನೇ ಅಂತ ಹೃದಯ ಬಡಿತ ತಪ್ಪುತ್ತಿತ್ತು.  ಪ್ರತಿ ಮೇಸೇಜ್ ಬಿಪ್ ಅವನಿಂದಲೇ  ಮೇಸೇಜ್ ಇರಬೇಕು ಅಂತ ಕೈ ಬೆರಳುಗಳು ಮರು ಸಂದೇಶ ಟೈಪ್ ಮಾಡಲು ಅಣಿಯಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ಅವನನ್ನು ಮರೆತೆ ಎಂದರೂ ಮರೆಯಲಾರದೆ  ಒದ್ದಾಡಿದ್ದೆ. ಅವನ ಮರೆಯುವ ಅವಸರದಲ್ಲಿ ನಾನು ಮೂರು ಜನ್ಮಕ್ಕಾಗುವಷ್ಟು ವೇದನೆ ಅನುಭವಿಸಿದೆ. ಅವನನ್ನು ಮರೆತೇ ಬಿಡುವ ನನ್ನ ಈ  ಎಲ್ಲಾ ಕಸರತ್ತುಗಳಿಗೆ ನಿನ್ನೆಯೇ ಎಳ್ಳು ನೀರು ಬಿಟ್ಟೆ.

ಇವತ್ತು ನನ್ನ ಬದುಕಿನ ಅತಿ ಸುಂದರ ಬೆಳಗು ಅದು ಅವನೊಂದಿಗೆ ಆರಂಭಗೊಂಡಿದೆ, ಮುಕ್ತಾಯವು ಅವನೊದಿಂಗೆನೇ. ಇನ್ನೂ ಪ್ರತಿ ದಿನ, ಪ್ರತಿ ಕ್ಷಣ ಅವನ ನೆನಪ್ಪಿನೊಟ್ಟಿಗೆ ಹೆಜ್ಜೆ ಹಾಕಲು ತಿರ್ಮಾನಿಸಿದ್ಡೇನೆ. ನನ್ನಳೊಗಿನ ಅವನ  ನೆನಪನ್ನು  ಅಳಿಸಿ ಹಾಕುವ  ಕದನಕ್ಕೆ ಇಂದಿನ ಶಾಶ್ವತ ವಿರಾಮ ಘೋಷಿಸಿಲಾಗಿದೆ. ನಿನ್ನೆಯವರೆಗೆ ಅವನ ಮರೆತೇ ತೀರುತ್ತೀನಿ ಎಂಬ ಹಟ ಇವತ್ತು ಎಂಥಾ ಹುಚ್ಚಾಟ ಅನಿಸ್ಸುತ್ತಿದೆ. ಇನ್ನೂ ಅವನ ಮರೆಯುವ ಮಾತೇ ಇಲ್ಲ.  ನನ್ನೊಂದಿಗೆ ಅವನಿಲ್ಲ, ಈಗ  ಅವನ ಜೊತೆ ಮಾತಿಲ್ಲ . ಆದರೂ  ಅವನ ಪ್ರತಿಯೊಂದು  ಮಾತು. ನಗು, ನಿಟ್ಟುಸ್ಸುರು  ನನ್ನ ಕಿವಿಯಲ್ಲಿ ತಾಜಾವಾಗಿದೆ.  ಬದುಕು ಮುಗಿಯವರೆಗೂ ಸಾಕಾಗುವಷ್ಟು ನನ್ನೊಳಗೆ ಅವನ ನೆನೆಪಿದೆ. ಈಗ  ಅನು ಕ್ಷಣವು ಅವನೊಂದಿಗೆ ನಮ್ಮಿಬ್ಬರಿಗಷ್ಟ್ಟೆ ಕೇಳುವ ಪಿಸುಮಾತು.   ನನ್ನ  ಜೀವನದ ಪ್ರತಿ ಹಾಡಿಗೂ ಅವನ ನೆನಪೇ ಸಾಹಿತ್ಯ.  ಇಷ್ಟು ದಿನ ಜಾಗ ತಪ್ಪಿದ ನನ್ನ  ದಿನಚರಿಯ ಮತ್ತೆ ಸುಸ್ಥಿತಿಗೆ ಮರಳಿದೆ.  ನನ್ನ ಮನದಳೊಗೆ ಸದಾ ಅವನ ಇರುವಿಕೆಯ ಅನುಭವವೊದೇ  ಸಾಕು  ಜೀವನ ಪೂರ್ತಿಯ  ನೆಮ್ಮದಿಗೆ. 

ಈಗ ಎಲ್ಲಾ ಸುಸೂತ್ರ. ಬದುಕು ಮತ್ತಷ್ಟು ಸುಂದರ. ಹೋಲಿಸಲು ಎಷ್ಟು ಉಪಮೇಯವೂ ಕಡಿಮೆ. ಸೂತ್ರ ಕಿತ್ತ ಗಾಳಿಪಟವಾಗಿದ್ದ ನನ್ನ ದಿನಚರಿ ಮತ್ತೆ ಸರಾಗವಾಗಿದೆ. ಕದಡಿದ ಮನಸ್ಸು ಅದರೊಳಗೆ ರಚ್ಚೆ ಹಿಡಿದು ಕೂತಿದ್ದ ಅವನು  ಎಲ್ಲಾ ಈಗ ಶಾಂತ. ನಿನ್ನೆಯವರೆಗೆ ಎಲ್ಲಾ ಕಡೆಯು ಮುನ್ನುಗ್ಗುತ್ತಿದ್ದ ಅವನ ನೆನಪು ಇಂದು ಯಾವುದೇ ಧಾವಂತವಿಲ್ಲದೆ ಕೈ ಹಿಡಿದು  ನೆಡುವ ಮಗುವಿನಂತೆ ನನ್ನಳೊಗೆ ನನ್ನ ಜೊತೆ ಜೊತೆಯಲ್ಲೇ.... 

(Published in Vijaya next on 14/12/12)