ಬೆಳ್ ಬೆಳಗ್ಗೆ  ಆಟೋ ಡ್ರೈವರ್ ಜೊತೆ  ಜಗಳ. ಅಂತ ಎರಡು ವರ್ಷದ ಹಿಂದಿನ ಈ ದಿನದ ನನ್ನ ಸ್ಟೇಟಸ್ ನೆನಪು ಮಾಡ್ತಾ ಇದೆ. ಆದರೆ...
Its history now.

ದೇವಾರಣೆಗೂ ನಾನು ಇನ್ಯಾವತ್ತೂ ಆಟೋ ಡ್ರೈವರ್ ಜೊತೆ ಜಗಳ ಮಾಡೋಲ್ಲ . ಹಾಗೆ ಸಾಧ್ಯವಾದಷ್ಟು ಆಟೋದಲ್ಲಿ ಓಡಾಟ ಅವ್ಯಾಡ್ ಮಾಡ್ತೀನಿ ಅಂತ ಅಂದ್ಕೊಂಡಿದ್ದೀನಿ.
**

"ಭಾರತಿ. ಬಿ.ವಿ" ಅವರ ಆಟೋ ಕಥೆಗಳನ್ನು ಓದಿ ಅವರನ್ನು "ಆಟೋ ಪ್ಯಾಸೆಂಜರ್ ಸಂಘ"ದ ಅಧ್ಯಕ್ಷರಾಗಿ ಮಾಡಬಹುದು ಅಂತ ಅಂದ್ಕೊಂಡಿದ್ದೆ. ಅದರಲ್ಲೂ "ಎರಡು ರೂಪಾಯಿ ಫೈಟಿಂಗು" ಬರಹ ಓದಿ ಬಿದ್ದು ಬಿದ್ದು ನಕ್ಕಿದಲ್ಲದೆ ಸುಮಾರು ಜನಕ್ಕೆ ಶೇರ್ ಕೂಡ ಮಾಡಿದ್ದೆ. ಎಷ್ಟು ಸಾರಿ ಆಟೋದವರ ಹತ್ತಿರ ಜಗಳ ಮಾಡಿದರೂ ನಾನು ಅಂತೂ ಯಾವತ್ತೂ ಅವರಿಗೆ ಹೆದರಲಿಲ್ಲ ಅಂತ ನನ್ ಧೈರ್ಯದ ಬಗ್ಗೆ ನಂಗೆ ಹೆಮ್ಮೆಯಾಗಿ  ನಾನೇ ಪರವಾಗಿಲ್ಲ ಅನ್ಸಿತ್ತು.

ಇದು ಆಗಿ, ಎರಡು ದಿನದ ನಂತರ ಫ್ರೆಂಡ್ ಜೊತೆ ಶಿವಮೊಗ್ಗಕ್ಕೆ ಹೋಗಿದ್ದೆ.  ಆಟೋ ಹತ್ತಿ ಹೋಗಬೇಕಾಗಿದ್ದ ಅಡ್ರೆಸ್ ಹೇಳಿ, ಮಾತಿನ ಭರಾಟೆಯಲ್ಲಿ ಇಬ್ಬರು ಎಷ್ಟು ಅಂತ ಕೇಳೊದು ಮರ್ತವಿ.  ಇಳಿಯುವಾಗ ಡ್ರೈವರ್‌ ಜಾಸ್ತಿ ದುಡ್ಡು ಕೇಳ್ದ ಯಥಾ ಪ್ರಕಾರ ನಾನು ಜಗಳಕ್ಕೆ ನಿಂತೆ. ಅವನು ಗ್ಯಾಸ್ ರೇಟ್ ಜಾಸ್ತಿ, ಆಟೋ ಜಾಸ್ತಿ ಆಗಿದೆ ಬಾಡಿಗೆ ಸಿಗೋಲ್ಲ  ಅಂದರೆ ನಾನು ಬಿಡ್ತಿನಾ ನಮಗೆ ದುಡ್ಡು ಮರದಲ್ಲಿ ಬಿಡೋಲ್ಲ ಅದು ಇದು ಅಂತ ಉದ್ದಕ್ಕೆ ಹೇಳ್ತಾನೆ ಇದೆ. ಅವನು ವಾಪಸ್ ಖಾಲಿ ಹೋಗ ಬೇಕು ನಿಮಗೆ ಏನು ಗೊತ್ತು ನಮ್ ಕಷ್ಟ ಅಂತ ಅವನು ಗೊಣ ಗೊಣ ಅಂದ.. ನಾನು ದುಡ್ಡು ಬೇರೆ ಜಾಸ್ತಿ ಕೊಟ್ಟ ಸಿಟ್ಟಲ್ಲಿ ಹಾಗಾದರೆ  ನಿಮ್ಮ ಜೊತೆ ನಾನು ಬರ್ಲಾ ಅಂತ ಅವಾಜ್ ಹಾಕದೆ.  ಅದಕ್ಕೆ  ಅವನು ಬನ್ನಿ ಅಂತ ತಿರುಗಿ ನಿಂತೇ ಬಿಡೋದಾ... ತಕ್ಷಣ ನನ್ ಫ್ಯುಸ್ ಆಫ್. ಹೆದರಿಕೆಗೆ ಮುಂದೆ  ಹೆಜ್ಜೆ ಇಡೋಕ್ಕೆ ಆಗಿಲ್ಲ. ಹೇಗೋ ಕಷ್ಟ ಪಟ್ಟು ಒಂದು ಅಂಗಡಿ ಒಳಗೆ ನುಗ್ಗಿದ್ದೀವಿ.  ಅಷ್ಟೊತ್ತಿಗೆ ಆಗಲೇ ಭಾರತಿ ಅವರ ಬರಹ  ನೆನಪಾಗಿ ನಂಗೆ ಭಯ ಶುರುವಾಗಿತ್ತು. ನನ್ನ ಅವನು ಫಾಲೋ ಮಾಡ್ಕೊಂಡು ಬಂದರೆ ಏನು ಮಾಡೋದು ಅಂತ.  ತಿರುಗು ನೋಡೊಕ್ಕು ಹೆದರಿಕೆ. ವಾಪಸ್ಸು ಮನೆಗೆ ಬರುವ ಬಸ್ ಹತ್ತೊವರೆಗೂ ಅದೇ ಭಯ.

ಮನೆಗೆ ಬಂದು ಸುನಿ ಹತ್ತಿರ ಹೇಳಿದರೆ, ಹೋಗು ಇನ್ನೊಂದು ಸಾರಿ ಶಿವಮೊಗ್ಗಕ್ಕೆ ನಿಂಗೆ ಅಡ್ಡ ಹಾಕ್ತಾನೆ  ಗೊತ್ತಾಗುತ್ತೆ. ಹೀಗೆ ಜಗಳ ಮಾಡ್ತಾ ಇರು ಆಟೋದವರ ಜೊತೆ. ಶಿವಮೊಗ್ಗ ಏನು ಬೆಂಗಳೂರು ಅಷ್ಟು ದೊಡ್ಡ ಊರಲ್ಲ. ಅವನು ನಿನ್ನ ಮರೆತು ಹೋಗಲ್ಲ ಅಂತ ಮೊದಲೇ ಹೆದರಿದ ನನ್ನ ಇನ್ನೂ ಹೆದರಿಸಿದ. ಅವತ್ತೇ ಅವಾಗಲೇ ಡಿಸೈಡ್ ಮಾಡ್ದೆ. ಇನ್ನೂ ಯಾವತ್ತೂ ಅಟೋ ಡ್ರೈವರ್ ಜೊತೆ ಜಗಳ ಮಾಡಲ್ಲ  ಅಂತ. 😷
ಹಾಗೆ ಸಾಧ್ಯವಾದಷ್ಟು ಆಟೋದಲ್ಲಿ ಓಡಾಟ ಅವ್ಯಾಡ್ ಮಾಡ್ತಾ ಇದ್ದೀನಿ. ಅಟ್ ಲಿಸ್ಟ್ ಇದು ಮರೆತು ಹೋಗೊ ವರೆಗಾದರೂ ಆಟೋ ಹತ್ತೊಲ್ಲ.

https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=10214596224128703&id=1514881037